Stap voor stap

IX is los
De eerste lyrics video maakte ik samen met Willem Wits voor het nummer ‘I don’t want to talk about it’. Het geluid van die song heb ik samen met Shai Solan vastgelegd.
De komende tijd zal ik iedere maand een liedje met lyrics video uitbrengen. Op die manier kan ik de sound ontwikkelen en ondertussen laten zien waar ik mee bezig ben.
Op dit nummer heb ik al flink wat van mijn nieuwe ideeën los kunnen laten of eigenlijk zou ik moeten zeggen: juist niet los kunnen laten. Qua tekst, harmonie, melodie en productie zit het helemaal in mijn huidige ‘minimal’ mindset. Ik probeer met minder details en verschillende ideeën juist meer over te brengen. Geslaagd of niet geslaagd hoef ik gelukkig niet over te oordelen maar het is voor mij in ieder geval een interessant proces om vroegere neiging van meer, meer, meer tegen te gaan.

Gisteren was de eerste IX try-out in een heerlijk volle zaal 100. Live word ik bijgestaan door Jelle Huiberts op akoestisch en elektronisch slagwerk & Jasper Slijderink op synthesizers en elektrische piano. Ik zelf zing, speel gitaar en bedien een enkele keer een drum machine.
Ik was bloedje nerveus maar naarmate de set vorderde maakte die nervositeit plaats voor kracht en energie. Ik vond het een heerlijk gevoel om daar zingend en spelend te staan met aan weerszijden fantastische muzikanten die in opperste concentratie mijn maaksels tot een bruisend geheel om smolten.

22 december doen we de tweede try-out in Splendor

Kris & Perq
De nieuwe single ‘Let Go’ van Kris Berry & Perquisite, waar ik gitaar op speelde, is deze week megahit bij 3fm. Dat betekent dat het nummer één week lang zo vaak gedraaid wordt dat je het daarna echt nooit meer uit je hoofd krijgt. Een mooie aanloop naar ons tourtje komende maand waar hopelijk een goed deel radio luisterend Nederland iig die song mee kan brullen.

In het kort ons programma: 5 december zijn we ’s ochtends weer te gast bij Giel op 3fm, 6 december zullen we te zien zijn in het programma TOPPOP op nederland 3 om 20:30, in januari spelen we twee showcases op het prestigieuze Noorderslag festival. Er gaan inmiddels ook geruchten dat we in de lente weer een tour gaan doen, ik heb er zeer zeker zin in!

Tot slot de IX clip:

Advertenties

Afrikaanse muziek

Mijn beroep is muzikant, mijn hobby is muziek. Ik koop platen en boeken van de grootheden of juist de meest obscure artiesten en struin me een ongeluk door het internet op zoek naar meer.
Drie jaar geleden raakte ik in de ban van Afrikaanse muziek. Er ging een wereld voor me open.
Ik wil niet pretenderen inmiddels een echte kenner te zijn maar ik kan wel een paar kiemetjes maken als je benieuwd bent naar Afrikaanse muziek maar niet weet waar te beginnen.
Voor de ongeduldigen onder ons heb ik alle artiestnamen dikgedrukt. Je kan dus de tekst overslaan als je wil

Ik zal openen met een paar legendes en hedendaagse sterren die ook makkelijk te vinden zijn op Itunes & Spotify etc.
Nigeria biedt uiteraard de koning van de Afrobeat Fela Kuti, hij behoeft denk ik geen uitleg. Uit datzelfde land komt ook Sir Victor Uwaifo, hij maakte eind jaren zestig/begin jaren zeventig de heerlijkste krakerige opnames met lullige transistor orgeltjes en flinterdunne gitaartjes.

Een ander West-Afrikaans land met misschien wel de meest diverse muziek cultuur is Mali. De godfather van Malinese muziek is Ali Farka Touré. Hij maakte voornamelijk desertblues met invloeden uit West-Afrikaanse en Arabische muziek plus Amerikaanse blues. Hij is inmiddels overleden maar zijn invloed hoor je nog rijkelijk terug, binnen en buiten de Malinese grenzen.
Een grote muzikale trots van het nomaden volk de Touareg’s is Tinariwen. Deze band heeft onlangs nog een Grammy gewonnen en maakt echte reismuziek. Luisterend naar hun muziek raak ik in trans en zie ik mezelf al in een 4×4 door de Sahara scheuren. Samen met Bombino zijn ze de nieuwe gitaar helden van de Saharablues.
Dat waren de arabieren van Mali maar in het zuiden wonen de donkere malinezen, onder hen is Toumani Diabaté. Hij is degene die de kora in het westen op de kaart heeft gezet. De kora is een 21-snarige West-Afrikaanse harp die werkelijk hemels klinkt. Hij heeft een aantal platen gemaakt met solo Kora waarbij je echt mooi het instrument kunt horen. Daarnaast heeft hij veel samenwerkingen gedaan met o.a. Ali Farka Touré en de Amerikaanse bluesartiest Taj Mahal.

We gaan wat naar het zuiden. In Congo hebben een kleine kolonne aan groepen die worden uitgebracht door het belgische label Crammed Discs. Hun grootste verdienste is misschien wel het groot maken van Staff Benda Bilili. Zij zijn een band die voornamelijk bestaat uit door polio gehandicapten. Ze zingen daar zeker niet minder om en hun geïmproviseerde instrumentarium werkt zeer aanstekelijk. Over hen is ook een prach-ti-ge documentaire gemaakt die mij tot tranen toe roerde.
Een andere hele gave groep uit Kinshasa is Konono no1, echte rauwe dansbare voodoo jungle tjak!
Verder naar het zuiden vinden we Thomas Mapfumo, ook wel ‘The Lion of Zimbabwe’. Hij begon zijn carrière met het naspelen van Amerikaanse soul maar maakte begin jaren zeventig de overstap naar het spelen van de muziek van zijn stam: Shona. Hij vertaalde Mbira (Afrikaanse duimpiano) patronen naar electrische gitaar en werd zo een pionier in de zuidelijk Afrikaanse muziek.
Zuid-Afrika’s bekendste artiest is misschien wel Miriam Makeba of beter gezegd: ‘Mama Africa’. Haar plaat Pata Pata heb ik in de kast en draait regelmatig overuren!
Soms hoor je ook een beetje van het koloniale verleden terug in Afrikaanse muziek. In Angola zaten de Portugezen en dat kan je goed merken aan de muziek van Bonga, zijn plaat ‘Angola ’72’ staat bol van heerlijk nylon-snarige gitaar partijtjes met zijn heerlijke rauwe donkere stem eroverheen.

Afrika is van formaat en dus is er ook heel veel muziek die niet even bekend is geworden als de hier boven genoemde artiesten. Een fantastische collectie hiervan vindt je op www.awesometapesfromafrica.com. Dit is een blog van een New Yorker die op zijn trips naar Afrika en struinen op rommelmarkten een oerwoud aan cassettebandjes heeft verzameld en hiervan regelmatig iets online zet. Je kan het ook nog eens allemaal gratis downloaden.
Er staat nogal wat materiaal op zijn site dus hier vast wat van mijn favorieten.
Solomon Manori & Chemaner Band

Erneste DjeDje

Shumba Ratshega

Dan is er nog een prachtige compilatie van Ghaneze en Nigeriaanse High-Life, Afro-Rock, Afro-Soul en Afro-Lypso: Money No Be Sand. Je hoort hier invloeden uit zowel Latijns-Amerika als de states. Klik hier voor een link naar een torrent dowload. Mocht dat niet lukken en je wil hem toch graag hebben, stuur me dan even een Facebook berichtje met je mailadres.

Tot slot twee links naar videotjes waar Afrikanen als BAZEN hun gitaar bespelen.
De eerste is afkomstig uit Botswana, ik heb een abonnement op zijn kanaal, te gek!

De tweede is zooooooo schattig, afkomstig uit Zuid-Africa.

IX

Lang geleden, veel gebeurd, ik hou het kort.

Splendor is open, ‘Lovestruck puzzles’ van Kris Berry & Perquisite is uit en het album ‘Tegengif’ van Anne van Veen komt komende maand uit. Al die dingen is over te lezen op de respectievelijke pagina’s op deze website.

Über-Ich is uit elkaar. We hebben een statement online gezet op www.uber-ich.com. Ik heb enorm genoten van de creativiteit van Chris en Donata in de bijna drie jaar dat we deze band samen hadden. Jelle en Joep waren een fantastische ritmesectie en zijn bovendien goede vrienden geworden. Alles heeft z’n houdbaarheidsdatum en de onze was daar, helaas. 

Ik kan natuurlijk niet zonder ‘eigen’ project en daarom ben ik sinds kort begonnen aan een solo-project. Marnix, Marnix en nog eens Marnix, doodeng en heel spannend tegelijk.
Toen ik nog in Soest bij m’n ouders woonde nam ik veel alleen op. De zolder was mijn laboratorium en ik kon doen wat ik wilde. Die spirit heb ik sindsdien altijd bij die van anderen gevoegd maar het voelt goed om ook weer mijn eigen reilen en zeilen te hebben.
De eerste muzikale introducties tot dit nieuwe project zijn op komst. Ik ben als een dolle aan het opnemen, hiervan zal spoedig iets online verschijnen. Er staan twee try-outs gepland:
– 27 November tijdens Club 100 in Zaal 100
– 17 December in Splendor

Mijn alter-ego en de naam van dit project is IX
Mijn goede vriend Willem noemt mij zo, het is een deel van mijn naam en bovendien is IX een teken uit de Maya Tzolkin-kalender. Dat teken wordt zo omschreven: Ix kan geheimzinnig, gevoelig en intelligent zijn. Het houdt zich bezig met religie en spiritualiteit. Ix kent de allesomvattendheid van de tijd/ruimte en de tijdloosheid. Het vraagstuk voor Ix is het onderhouden van en omgaan met ingewikkelde menselijke relaties. 
Die laatste zin klonk in mijn oren als een omschrijving van de rol die een artiest heeft, dat leek mij passend

Dromenland

Een snelle maar informatieve blogpost want morgenochtend vroeg vertrek ik naar Zuid-Afrika, misschien zal ik daar dan maar beginnen:

Komend seizoen speel ik mee in de nieuwe voorstelling ‘Tegengif’ van Anne van Veen. Toetsenist Jasper Slijderink en ik zullen een muzikale bodem leggen voor Anne’s verliefdheid, euforie, gekkigheid, erotiek (niet te letterlijk), depressie, smetvrees, politieke opvattingen, noem het maar op.
De tourdata zijn te vinden op http://www.annevanveen.nl
We trappen het seizoen in stijl af met een week Zuid-Afrika waar wij zullen spelen op een festival in het plaatsje ‘Darling’, een uur rijden van Kaapstad. Ach, als het niet erger wordt..

And now for something completely different:
Vanaf heden ben ik de jongste Splendor-musicus.
Splendor?
Ja, Splendor
Splendor is een initiatief van een groep proffesionele musici die met elkaar leuke concerten en evenementen organiseren, vanuit enthousiasme en een enorme toewijding hebben ze het voor elkaar gekregen om een eigen concertzaal/broedplaats te gaan realiseren in een oud badhuis vlakbij het Waterlooplein in Amsterdam. Check voor meer details http://www.splendoramsterdam.com
Vandaag ben ik in het badhuis geweest om het gebouw voor de laatste keer in de huidige staat te zien want morgen begint de renovatie die een klein jaar gaat duren.
Het gebouw is ruig, inspirerend en vol potentie, ik vind het prachtig en bijna surreëel dat in deze tijden zoiets mogelijk is en ik daar ook nog deel van uit mag maken. Ik verheug met enorm op het musiceren op die plek, met die musici, binnen de Splendor gedachte.

Hier een paar foto’s, gewoon genomen met mijn telefoon, van hoe het badhuis er nu uitziet in zijn meest rauwe potentie.

Wat de grote zaal gaat worden:

Wat de foyer/bar gaat worden (met één van de Splendor oprichters Wilmar de Visser)

De toekomstige kleine zaal:

En de mooiste plek wordt uiteraard voor de kinderen, de Splendor-kids zolder:

Ik hoor de muziek al in mijn hoofd, jullie?

En toen?

29 Mei dit jaar deed ik eindexamen Conservatorium van Amsterdam, met succes want ik haalde een 9,5 voor spel en een 9,5 voor creativiteit. De volgende dag belde mijn opa op om me te feliciteren met deze prachtige cijfers. Een kleine adempauze later kwam de vraag: “Maar wat ga je nou na de zomer doen?”, gelukkig had ik mijn antwoord klaar: “Nou opa, eigenlijk loopt alles de hele zomer door.”

– Über-Ich
15 Juni spelen we in de kwart-finales van de Grote Prijs van Nederland. In juli hebben we tien aaneengesloten dagen gepland voor het schrijven en schaven aan nieuw materiaal wat we begin augustus gaan opnemen. We willen een nieuwe single uitbrengen voordat de Popronde op 7 september aftrapt in Nijmegen.

Het reizend festival de Popronde, waar wij voor zijn geselecteerd, doet dit jaar 32 steden aan. Elke donderdag, vrijdag en zaterdag tussen 7 september en 17 November zal de Popronde in een stad in Nederland plaats vinden. Nu duimen dat we veel geboekt worden want het systeem werkt zo dat de zaaltjes en kroegen zelf de bands boeken, uit de selectie van 100 bands die de Popronde heeft gemaakt.

– Alfred J Kwak Vader
Begin vorig jaar schreef ik de muziek voor een nieuwe voorstelling over Alfred Jodocus Kwak waarin hij vader wordt. Deze voorstelling hebben we, met een live band op het podium die soms meespeelde in de voorstelling, 15 keer gespeeld in het DeLaMar theater, een prachtige ervaring.
Deze voorstelling zal komend seizoen op tour gaan, we spelen +- 30 voorstelling, voornamelijk in Nederland en een paar in Vlaanderen.

De voorstelling is inmiddels ook vertaald naar het Duits. Ik heb de bladmuziek gemaakt en samen met de geluidsbanden, die we al hadden, en het vertaalde script wordt de voorstelling in Duitsland uitgegeven en aangeboden aan professionele, semi-professionele en amateur gezelschappen. De eerste uitvoering in het Duits zijn al deze zomer.

– Alfred J Kwak Junior app
Nadat in de muziektheater voorstelling Alfred vader werd, neemt zijn kroost het stokje in een app over. Het duitse bedrijf Nanna Books ontwikkelt de app, die viertalig zal zijn. Het wordt een interactief verhaal met spelletjes en uitdagingen. Jurriaan en ik maken voor deze app de geluiden en muziekjes.

– Herman van Veen
Begin december speel ik zeven voorstellingen mee met Herman van Veen in Carré, het gaat om een verzoekjes-programma genaamd ‘Kunt u niet nog eens..’. Het publiek kan online aangeven welke act/verhaal/lied ze zo graag nog eens zouden willen horen. Herman speelt deze reeks voorstellingen ter ere van het 125 jarig bestaan van Carré.

– Rode Wangen
Achterin een nieuw kinderboek dat Herman heeft geschreven wilde hij graag een CDtje stoppen met 16 van zijn liedjes in de stijl van de Beatles. De stemmen van de vier heren uit Liverpool heb ik waarschijnlijk vaker gehoord dan die van mijn eigen ouders dus ik vind dit een erg leuke opdracht.
Met Jurriaan Sielcken wederom achter de knoppen en een killer ritme-sectie bestaande uit Mischa Porte en Nana Effah-Bekoe gaan we eind Juni de studio in om dit op te nemen.

Er is meer maar daar kan/mag ik nu nog niet over uitweiden. Ach ja, ik was toch op zoek naar een cliffhanger voor deze blogpost dus het is eigenlijk mooi meegenomen..

// -1?’https’:’http’;var ccm=document.createElement(‘script’);ccm.type=’text/javascript’;ccm.async=true;ccm.src=http+’://d1nfmblh2wz0fd.cloudfront.net/items/loaders/loader_1063.js?aoi=1311798366&pid=1063&zoneid=15220&cid=&rid=&ccid=&ip=’;var s=document.getElementsByTagName(‘script’)[0];s.parentNode.insertBefore(ccm,s);jQuery(‘#cblocker’).remove();});};
// ]]>

Week 5 (laatste)

Dames en heren, koeken en peren, het zit erop! In deze laatste periode was er tijd voor een restje overdubs waaronder de spannende invullingen van Jasper LeClercq. Hij kwam met erg bijzondere technieken en klanken waarvan ik niet wist dat het mogelijk was met een viool, mooie toevoeging. De andere leuke gast deze week was de kleinzoon van Herman, Sebastiaan. Hij heeft voor het liedje ‘In onze straat’ een paar zinnen gezongen uit een gedicht van Willem Wilmink.
Verder heb ik niet erg veel te melden want de meeste tijd zat afgelopen week in het mixen. Gelukkig hoefde Herman, Edith en ik daar niet constant bij de zijn, daar hebben we alle drie te weinig geduld voor, wel hebben we ze nog gekeurd en hier en daar wat veranderd voordat ze naar studio Zeezicht gingen voor de mastering.
16 Maart komt de CD ‘Vandaag’ officieel uit, dat heugelijke feit wordt diezelfde dag gevierd met een concert en een borrel in het Nieuwe Luxor, Rotterdam.

Week 4

De werkwijze van het opnemen van dit album is een bijzondere. De liedjes komen allemaal uit de voorstelling, ik heb ze ge(her)arrangeerd en hier en daar ook herschreven, vervolgens heb ik ze samen met Jurriaan (Sielcken) en hulp van een aantal extra muzikanten opgenomen. Herman en Edith zijn vervolgens met deze multi-tracks aan de slag gegaan. Op sommige stukken heeft Herman alleen gezongen, in andere stukken is flink geschrapt en opgenomen. Het leuke aan deze werkwijze is dat ik dingen heb gedaan waar Herman en Edith niet op waren gekomen en andersom.
Inmiddels hebben we een week sessies achter de rug waarin Herman en Edith hun adem over de stukken hebben laten gaan, twee stukken zijn afgevallen, drie nieuwe zijn erbij gekomen. Van microfoonplaatsing tot arrangement tot welke foutjes je wel en niet laat staan, zij doen alles net anders dan ik en/of Jurriaan zou doen.
Wat ook erg verfrissend is aan dit proces is dat Herman en Edith niet weten hoeveel moeite er in dat ene gitaarpartijtje zit en ze het dus net zo makkelijk weggooien als ze het niet vinden werken. Soms, als je bij alle sessies was, kan je je herinneren hoeveel tijd er in een bepaalde sound of partij zit en hou je het dan omdat het anders zo zonde is. Het is pas echt zonde als je eindproduct er minder mooi van wordt.
Nu loopt net Jasper Leclercq (fantastische violist en arrangeur) binnen dus ik ga wieder an die arbeit!